PSIE KŁOPOTY
Niniejsze opracowanie zaczerpnięte jest z ksiażki: "Pies, który kochał zbyt mocno. Opowieści i porady z dziedziny psychologii psa" autorstwa Nocholasa Dodmana, wyd. Galaktyka, Łódź 2007. Tutaj zamnieszczam jedynie streszczenia umieszczone na zakończenie każdego z rozdziałów, uważam jednak, że każdy odpowiedzialny właściciel powinien z książki Dodmana uczynić sobie lekturę obowiązkową, do której wracać winien nader często.
Z czystym sumieniem polecam! 
|
PROBLEM: AGRESJA NA TLE DOMINACYJNYM
|
Agresja -warczenie, unoszenie warg, kłapanie zębami, gryzienie -skierowana przeciwko członkom rodziny albo ludziom dobrze sobie znanym, to najczęściej oznaki agresji na tle dominacyjnym.
Sytuacje wywołujące agresję:
- Współzawodnictwo -nadmierne przywiązywanie wagi do dóbr -jedzenia, smakołyków, ukradzionych przedmiotów, miejsca wypoczynku, posłania, klatki, właściciela;
- Wyzwania fizyczne -uściski lub pieszczoty, głaskanie po głowie, odciąganie za obrożę, wpatrywanie się, podnoszenie, pielęgnacja, obcinanie pazurów;
- Upominanie lub karcenie -właściciel unosi rękę, zwiniętą gazetę, wymierza klapasa, krzyczy;
- Próba sił -właściciel próbuje zmusić psa do zrobienia czegoś wbrew jego woli;
Działania:
1. Działania ogólne -zwiększenie dawki ćwiczeń, odpowiednia dieta (tylko karma dla psów);
2. Precyzyjnie dobrane ćwiczenia posłuszeństwa. 5-cio, 10-cio minutowe spokojne sesje treningowe dziennie. Sesje te mają być przyjemnością, nalezy używać jednowyrazowych komend, a nagroda należy się za ich szybkie wykonanie, źle wykonane komendy należy ignorować.
3. Pies ma zasłużyć na wszystko -jedzenie, zabawki, pieszczoty, pochwały, twoją uwagę i swobodne bieganie. Ekwiwalentem słowa proszę powinna być postawa siad, albo waruj.
4. Należy unikać konfrontacji. Nie wolno stosować kar fizycznych.
5. Nie należy bawić się psem w zapasy i przepychanki.
6. Jeśli lekarz zaleci należy stosować leki.
|
PROBLEM: AGRESJA NA TLE PADACZKOWYM
|
Gwałtowne, niekontrolowane ataki agresji z błahego powodu. Przed atakiem wyraźna zmiana nastroju, która trwa od kilku minut do wielu godzin przed atakiem; stan depresyjnej apatii po ataku, obniżona reaktywność, czasami związana z obsesyjnymi zachowaniami, jak lizanie się czy polowanie na nieistniejące owady.
Diagnoza:
- wywiad dot. objawów (rasa psa ma znaczenie);
- Bad. neurologiczne;
- EEG;
Działania:
1. Należy zachować daleko posuniętą ostrożność w postępowaniu z psem, zwałaszcza gdy zachowuje się on nienormalnie;
2. Możliwe leczenie za pomocą środków przeciwkonwulsyjnych, jak fenobarbiturany.
3. Należy ostrożnie obserwować zachowanie psa i podawać lek zgodnie z zaleceniami lekarza.
Agresja na tle padaczkowym, czyli syndrom napadowej utraty przytomności, to jeden z nielicznych przypadków w praktyce weterynaryjnej , gdy uśpienie psa może być brane pod uwagę, bowiem stuprocentowe wyleczenia należą do rzadkości. Kiedy w domu są małe dzieci, obecność takiego psa może wiązać się ze zbyt dużym niebezpieczeństwem.
|
PROBLEM: AGRESJA NA TLE TERTORIALNYM
|
Podłoże: lęk, nadmierna pobudliwość;
Agresja terytorialna objawia się wrogą postawą psa wobec obecych znajdujących się na ich terytorium (dom, ogród, okoliczne ulice, samochód). Szczególnie atakowani są ludzie umundurowani.
Działania:
1. Ruch i ćwiczenia fizyczne są bardzo pożyteczne, każdy pies potrzebuje min. 20, 30 minut intensywnych ćwiczeń dziennie.
2. Są dowody na to, że w przypadku lękliwych psów dobre oddziaływanie ma dieta niskobiałkowa (16-20% białka w dawce dziennej). Dieta nieskobiałkowa nie jest zalecana dla młodych, rosnących psów, szczennych i karmiących suk oraz psów chorych.
3. Pożadany jest zaostrzony kurs posłuszeństwa.
4. Niezbędne są odczulanie i kontrwarunkowanie (u psów lękliwych). Odczulanie polega na stopniowym przyzwyczajniu psa do obecności osoby, która wcześniej budziła lęk i agresję, prowadzące do tego, aby pies poczuł się pewnie i bezpiecznie. Często łęczy się z kontrwarunkowaniem (np. smakołyki jako nagroda).
5. Pies powinien załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne tylko na swoim podwórku.
6. Należy mu podawać leki, o ile zostały one zalecone przez lekarza.
7. Kiedy pies nie reaguje na komendy słowne, należy posłużyć się dzwoniącą puszką.
|
PROBLEM: AGRESJA W STOSUNKU DO INNYCH PSÓW
(NA TLE DOMINACYJNYM)
|
Pies zachowuje się agresywnie w stosunku do obcych psów, przyjmując dominujące postawy grożące (naprężone, wyprostowane ciało, uniesiony ogon, oczy utkwione w przeciwniku), równie dominacyjnie zachowuje się w domu (jest nadmiernie pewny siebie i natarczywy).
Działania:
1. Nalezy odzyskać kontrolę nad psem przeprowadzając ponownie trening posłuszeństwa.
2. Powstrzymując fizycznie psa najlepiej używac kantarka.
3. Wskazana jest kastracja samca.
4. W ekstremalnych przypadkach należy stosować środki farmakologiczne.
5. W przypadku rywalizacji rodzeństwa zawsze wspierać dominującego psa.
|
PROBLEM: AGRESJA W STOSUNKU DO INNYCH PSÓW
(O PODŁOŻU LĘKOWYM)
|
Zachowania agresywne w stosunku do wszystkich psów lub psów określonej rasy, wielkości lub koloru. Przyczyny mogą leżeć w przeszłości psa (zdarzenia traumatyczne z okresu nawet wczesnego szczenięctwa). Wskazówką mogą być przyjmowane postawy submisywne.
Działania:
1. Zazwyczaj doskonale sprawdza się odczulanie połaczone z kontrwarunkowaniem.
2. Czasami trzeba podawać środki farmakologiczne (antydepresanty).
|
PROBLEM: AGRESJA W STOSUNKU DO INNYCH PSÓW
(OPARTA O INSTYNKT DRAPIEŻNIKA)
|
Tutaj zachowania agresywne skierowane są zwykle w stosunku do mniejszych, szybko poruszajacych się psów. Na ogół psy z tym typem zaburzeń wykazują też silny instynkt łowiecki w kierunku do małej zwierzyny łownej (wiewiórki itp.).
Działania:
1. Należy unikać zwierząt, które mogą być celem ataku.
2. Skuteczna może być terapia zniechęcająca.
|
PROBLEM: AGRESJA W STOSUNKU DO DZIECI
|
Psy o skłonności do dominacji, lekliwe i obdarzone silnym instynktem drapieżnika, mogą stanowić poważne zagrożenie dla małych dzieci, jeśli nie są odpowiednio kontrolowane. Dominujące psy nie postrzegają dziecka jako zagrożenia, zanim nie zacznie ono raczkować. Psy lękliwe najczęściej okazują agresję, kiedy nie mają możliwości ucieczki, czując się osaczone przez nieznane sobie, zbyt ekspansywne dziecko. Psy o silnym instynkcie drapieżnika często postrzegają niemowlę jako zdobycz.
Zapobieganie:
1. Trzeba rozumiec psychikę psa i pilnować dziecka.
2. W przypadku psa dominującego należy najwcześniej jak to możliwe przeprowadzić program utrwalania stosunków dominacji w domowym stadzie. Małe dziecko i dominant nigdy nie powinny zostawać same bez nadzoru.
3. Psy lękliwe będą lepiej i pewniej czuły się w towarzystwie dzieci, zarówno z rodziny, jak obcych, jeśli przeprowadzi się program odczulania. W razie jakichkolwiek wątpliwości psa lękliwego należy izolować na czas wizyt dziecięcych gości.
4. Psy o silnym instynkcie drapieżnika należy wprowadzać do dzieci bardzo ostrożnie i nigdy, pod żadnym pozorem, nie zostawiać ich samych z dzieckiem.
Podstawowe zasady:
ZANIM POJAWI SIĘ DZIECKO
1. Zaostrzyć trening posłuszeństwa.
2. Wcześnie wprowadzić zmiany w otoczeniu.
3. Zabierać psa na spacery z wózkiem.
4. Zapoznać psa z rytuałem zmiany pieluszek używając lalki.
5. Odczulać psa, używając nagranego na taśmę płaczu dziecka.
6. Zająć się już istniejącymi problemami z zachowaniem.
7. Przynieść do domu ubranki nowonarodzonego dziecka, przesączone jego zapachem (nie pieluchę).
KIEDY DZIECKO JEST JUŻ W DOMU:
1. Należy zapoznawać psa z dzieckiem stopniowo, trzymając go na smyczy, bez rwetesu i zbędnego zamieszania.
2. Nie wolno ignorować psa w obecności dziecka.
3. Pies i dziecko nie mogą przebywać razem bez nadzoru.
4. Pies musi być przyzwyczajany do dziecka i jego rosnącej aktywności.
5. Należy zwrócić uwagę na sygnały ostrzegawcze (warczenie) dominanta i oznaki lęku (próby ucieczki).
6. Nigdy nie wolno zostawiać psa z silnym instynktem drapieżnika sam na sam z dzieckiem.
